نمانده چیز که تا بچه گانه گریه کنم
که دست غصه بَرَم زیر چانه گریه کنم

شنیده ام که خبر از رسانه می شنوی
کجا رسانه که تا در رسانه گریه کنم

رفیق هم که برایِ خوشی رفیق شود
کجا رَوَم که کمی دوستانه گریه کنم

دلم پر است پر از درد از زمانه ی خود
کجا؟ کنار چه کس از زمانه گریه کنم

در آشیانه ی خود هی نظاره می کنی و.
نصیب من شده بی آشیانه گریه کنم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


تو کردی هر چه بد بی بُی دلِ ایما دلت ایخه
خیالت نی بسوزم روز شو تی نا دلت ایخه؟

خوت ایدونی وُ احوالت ندارهِ ارتباطی وَم
تو نیترسی خوتهِ هر رو بکن رسوا،دلت ایخه

زمون واگشته سی ایی عشق آدم هم دَ نیمیره
مثالِ مو که دل کَندُم پُرِ هم تا دلت ایخه

نه ایخوم عاشقت وابُم نه ایخوم عاشقم وابی
جفا کن تا بسوزهِ عشق ایی دنیا دلت ایخه

خومم لیلی خومم مجنون چه بهزِ عاشقی بُی خوم؟
دِ پا بندت نیابو دل بِره هر جا دلت ایخه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


پشت بهونت وَ زِرُم تا تونه بینم کمی
منتظرُم تا که بِیِی تِی تو بشینم کمی

دهسمه مِن زلف شلالت بکنم ساعتی
خنده بزن مرهُم دردِ مونه ناراحتی

بی خَوَری نصفه شویی بُی تو بِرُم دیره مال
تا که نفهمن همه هی سیر کنیم عشق و حال

عُمری کهِ عاشقمو عشق وفادارمی
بهتر از ایی نی که هنی مَهس مونی یارمی

ایله وَ تَش ایکَشه ایی دل که جدامون کُنن
یا که بِخُن رِخنه وَ ایی مهر و وفامون کُنن

مال مونی مال تونم تا وَ ابد ایخومت
هر چه کنی بُی دل مو خوبی و بد ایخومت

خوت وَ دلم باخَوَری کهِ گل نازم تونی
قبلمی و زمزمه وُ راز و نیازُم تونی
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


بعد باران هر زمین باغ و گلستان می شود
لاله و سنبل، صنوبر هم فراوان می شود

میم را از مشکلاتِ زندگانی حذف کن
گر بخندی دیو غم در بند و زندان می شود

هر چه باشد مشکلاتت بیشتر در زندگی
لذت وقتِ رهایی هم دو چندان می شود

گر نباشد تلخ کامی شور شیرینی کجاست
گر چه آدم وقت غم ها خسته از جان می شود

صبر باید کرد وقتی زندگی هموار نیست
صبر باشد، زندگی هم سهل و آسان می شود
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


تو که باشی پیشم
شب یلدای منه
توی آغوش تو هم
اون شبِ جای منه

شب یلدای همه
یه شبِ اما من
همه شب یلدامه
با تو ام شیدا من

تو که باشی پیشم
همه شب دلشادم
توو قفس با تو برم
بخدا آزادم

تو اناری سرخی
قندی و شیرینی
هر کجا باشم من
من و تو می بینی

تو کنارم هستی
شب یلدای منی
تا بفهمن مردم
همه دنیای منی

توو زمستون با تو
گرم کاشونه ی دل
مثل کاخی میشه
با تو این خونه ی دل

تو که باشی پیشم
شب یلدای منه
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


جفا کردی بکن باور تو را یادم نمی آید
خودت کردی مرا پر پر تو را یادم نمی آید

بمیرم هم اگر از شدت این درد تنهایی
نمی خواهم دگر یاور تو را یادم نمی آید

نفهمیدی وفاداری اساس عشق بازی بود
چنین شد عشق مان یک سر تو را یادم نمی آید

تو رفتی و تمامِ خاطراتت شد فراموشم
فراموشم شدی دیگر تو را یادم نمی آید

نبینم آن کسی را که مرا نا دیده می گیرد
خودت می خواستی آخر،تو را یادم نمی آید
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


تمام زندگی ام غصه است و غم بار است
نگفته ام چقدر ها نصیب من ،آزار است

از این زمانه دلم را اگر که بشکافند
برای مردم این جا غمم اسفبار است

جواب مهر و وفا ظاهرا که تنهایی ست
کسی که مهر به ورزد همین سزاوار است

مرا شبانه که در خواب رفته اند مردم
به گور غم بسپارید که یار و دلدار است

مثال مرغ که پر پر زند ز بی آبی
نمی کُشد که مگر غصه دست بردار است
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


خیابون خیس بارونه
تک و تنها و دلگیرم
به یادت خیس چشمونم 
من از این عشق می میرم

هوایِ باد و بارونی
تو رو در خاطرم آوُرد
صدایِ خنده هایِ تو
منو تا نا کجا می بُرد

تو رو کم دارم امشب تا
بیایی پا به پایم باز
در این بارون نم نم تا
دوبارهِ عشق شهِ آواز

تو سرگرمِ یکی دیگه
در این شب های بارونی
منو دلشوره ها هر شب
تو از حالم چه میدونی

تو امشب توی بارونی
هوا بوی تو پیچیده
یکی غیر از منو داری
دل از دلشوره پاشیده

به یادت خیس چشمونم
من از این عشق می میرم
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


چه شِرین بُگذَره یا تحل دَ سر ایکُنه دل
درد و دل وِی تو وِ دیوار وُ در ایکُنه دل

مث مرغی که بگیرن یه شویی جیجشه وَش
ایزنهِ هی خوشه دنیای دَمر ایکنه دل

چی گُلویی که تشی دور بَچَش افتاده
وَ غمش هی شو وُ رو فکر خطر ایکنه دل

خاطرت جمع وُنم حال دلم یابه یه شو
آه سر ایکَشه و ناله اثر ایکنه دل

چی مریضی که جوابِ رَدِ وَش داده بُوِن
نا امیدم وَ تو وُ عشق گذر ایکُنه دل
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


چه خشهِ خنده ی دل لحظیَلِ آخر بو
لویَلِ عاشق و معشوق هَمش پر پر بو

چه خشهِ رو بکنی شونه وَ شونِی یارت
بزنهِ نم نم بارون و خیابون تَر بو

گرم با یَک بِگِرین دهسله مِن دهسله یَک
قلبتون مُحکَمِ ایی بیدن و پُر باور بو

بُکُنی شالته دورِ سر او گردن گُل
تا کُنِش گرم مِثِ تِش زِرِ خَهکستر بو

مثل او رعیته پیری که بِوینه کُرِ خوش
وُ کُرِ خانِ ولاتش سَر و گردن سر بو
سرگشته
#سهراب_عرب_زاده


نه دهس ایدی نه دهسَم ایکَشی تو میونه رهتنو موندن تو گیری نه آزادی نه در بندِ مونی تو یه حالی مثله حاله یه اسیری مو بو بو ایکُنم سی حالو روزُم دلُم مِن چنگه یه کافر دلی رَه یه کافر دل که هر رو بی خیاله تشی نا پُی ستونه منزلی ره دلُم مثلهِ کلویِ کوچه گردی یه طوری بعد او آواره آوی یه طوری کهِ خیالش هم دَ نیکه همو روزِش دلُم صد پاره آوی یه میدون مینه هر شو بی تو مغزُم که قلبُم، بی تو شاهد انفجاره تو نونی دردی سردی کِردَنت بام چه دردی بی دوا سی دل مو داره ای
عجیبه اون نگاهِ تو یه جوری مثل چنگیزه دلم رو تیر اون پلکات به هم هی داره می ریزه یه جوری استخونامو شکسته درد این دوری به پات افتادمو اما هنوزم سخت مغروری دلم هر راهو می دیده یه جوری امتحان کرده که یه لحظه نگاهِ تو به سمتم باز برگرده خیالت نیس می خوامت منو اصلا نمی بینی حسودی می کنم وقتی کنارِ هر که می شینی یه جوری عاشقم کردی شبا تا صُبح بیدارم منو فکر و خیالِ تو همیشهِ کُنج دیوارم #سهراب_عرب_زاده
هر شو وَ خیالِ تو اینوم سَرِ ریی بالِش شاید که بیارهِ صُب بادی خَوَر احوالش ای کاش نیاوو شو شو ایبو وُ اینالُم ایی قومَلو ایی خیشَل نونِن که نَخَش حالُم نونُم چه بدی کِردُم ایی بخته مو کَج کِرده جونُم وُ جَوونی رَه اقباله مو لَج کِرده دل خینُمو دل خینُم دیرِ تو مو غمگینُم تا روز قیامت هم مثله تو مو نیبینُم دل سنگی و ایدونُم طالِی دله ایخونُم مرگه خومه مِن سِیلِت هر روز مو ایبینُم سرگشته #سهراب_عرب_زاده
یی عشقو جنون سی خوت هر چی که تو ایبینی وَردا وُ برهِ پُی مو دونم دَ تو نیشینی مِن خاطره بازیمون قلبهِ تو وَ مو بُرده خوم دیدمو خوت دیدی قلبهِ مو چطو مُرده روزی که دِلَش دادُم دیدم که پَسِش داده قلبُم خوشه لِه کردی دیدُم وَ سر افتاده کِردُم وَ دِلُم بُنگَت روزی که زمین خردُم شاید که بِنی مرهُم ری زخممو ری دردُم اما دله تو سنگه دیدُم که بد آویدی دیدی که دلُم خینه تِی مو تو رد آویدی سرگشته #سهراب_عرب_زاده
باورت میشه هنوزم که دلم پیشه تو گیره هر کجا باشی و باشم توی دسته تو اسیره منو دل تنگیه شب ها می کنهِ بی تو روانی بینه بودن و نبودن قصه ی دل نگرانی بی تو حتی یه نفس هم واسه من سخته کشیدن پیش تو باشم و اما عادتت باشه ندیدن دله تو سرده و سیره من چه باشم چه نباشم واسه تو داره چه فرقی؟ پیش چشمِ تو بپاشم می کُشهِ دوریه چشمات منو با درد جدایی به دلم قصه ی عشقت داده فرجامه تباهی سرگشته سهراب_عرب_زاده
باید بسازه قلبُم بِی درد و بِی جدایی تَش زِی وَ روزگارم دونم که بی خدایی قسمت نبی که بختُم تِی قلبه تو بشینه یه روزهِ خَش وُ شادی بِی عشقه تو بِوینه بِی سرنوشته پُر غم ایگرده روزگارُم ایگرده تا بوینه دل غرق و بی قرارُم گفتن که بی وفایی گوشهِ مو هی کَر آوی باور دلم دَ نیکه اما تِیَم تَر آوی ایخوم بدونه قلبت مثله یه تخته سنگه دیدُم که سیله تَهلت دل سرده وُ دو رنگه سرگشته #سهراب_عرب_زاده
قاصدی کهِ بینمون بی ، اومده خنده ریی لوشهِ خَوَر آوِرده وَت بعدِ عمری تا که دل شادُم کُنه یهِ نشونی یهِ اثر آوِرده وَت فرشه اوریشُم بیارین زیرِ پاش قاصدُم بِی یه خَوَر شاد اومده بَهسَِش بوی شیرین ایده وَش مرهُمی سی زخم فرهاد اومده مُشتِلِق دادُم خَوَر آورده بی خوم کَلو بیدُم کلو تَر کردمه بی تو هر رو انتظارت سی خَوَر خوم فقط دونم چقد سر کردمه خوت خو دونی ایخومت قد عالمی سی تو جونم سی تو عمرم بو همش تا که ایخندی وَ ریی مو هر زمون بِی تو ایبو روزگارُم بِی
یه شب دستاتو می گیرم به هر قیمت اگر باشه برای عشقه تو حتی رقیبی تازه پیدا شه چرا اینقد تو مغروری منو دیگه نمی بینی منو درگیر خود کردی یه جای دیگه می شینی به جایی که نمی دیدم خیال تو منو برده چه کاری از دلم دیدی کدومش به تو بر خورده تو سردی می کنی اما همیشه رو تو می خندم به جز تو هر کسی باشه چشامو رووش می بندم منو پس می زنی اما یه شب دستاتو می گیرم یه شب که پیش من باشی همون شب دیگه می میرم سرگشته #سهراب_عرب_زاده
بی وفایی دیدمو بازم دلُم نومه بِرُم هر چه ترسیدم وَش اما آخر آوردی سَرُم مِن خیالُم هم نَبی روزی جدا آوی بری نیکَشی سو سو خیالش لا اقل مِن باوَرُم رهتیو اما ندیدی شُر شُرهِ هر دو تِیَم مثله بارونهِ بهاری هی اِیایه خَرس و نَم بِی مو بیدیو دلت اما نَبی بِی قلبه مو خوم فقط دونم چه دردی بی وفایی کرده وَم خوت نخواسی تا بمونی تا بسوزُم بی تو مو مث کلویِ کوچه گردُم روز و شو هی سی تو مو مث خدا بیدی تو مِن ایی روزگارُم مث نفس او قسم رآسُم فقط بی هر زمونی ری تو مو
کُشتمهِ ای بو بو تیِی دووَرِ حاجی تِیلهِ او دووَرِش مِی شَرِ حاجی دووَرِل مال مو مِی نو گُله تازَن ای خدا او دووَرِش سر تَرِ حاجی ایکُشُم بوشه ، اگر هر که بیایه یه قدم رَه گُلِمه ،هر که بپایه ایخومِش او دووَرِ سی دله جونم مرهُم زخمه مونهِ سی مو دوایه دل مونه ایبره هی سر تشه چاله ریی مو واگردنه او چشمله کاله دله مو نازکه مِی نونله تیری دلمهِ کرده برشته که بلاله خاطرش مِن نظرُم نیره دمی دیر بِی خیالش دله مو بنده وُ زنجیر کُشتمه ای بو بو او دووَرِ حاجی دووَرش
‌چی از من دیده بودی تو که اینجوری سر آوردی یهو پاشیدی این عشقو سرم اینجور در آوردی که چشمام بی تو ابری شه بیاد زانو توو آغوشم چه کردم من، نمی دونم که کردی تو فراموشم یه وقتایی دلم میگه خودت با دیگری بودی که اینجوری منو با غم همیشه سخت آزُردی دلِ آدم یه وقتایی که گرمِ دیگری باشه توی هر رابطه باشه اونو از هم می پاشه تو پاشیدی منو از هم منی که عاشقت هستم دلو دریای خون کردی دلی که به تو من بستم #سهراب_عرب_زاده
فاصله ی انگشتَلُم جِی خالیه دهسَل تونه گوشه وَ گوشه ی اتاقُم قابَله عکسِل تونه یادگاری چشملِت تِی مو فقط دسمالیه جون و ایمونُم همیشه همدمه خَرسِل تونه دردِ دیری کُشتمه جونه سیری کُشتمه بی خیالی وِی دلوم ایی اسیری کُشتمه آخرش ایمیره دل وَ جونش هم سیره دل بِی خیال و خاطرات روز و شو ایگیره دل تا ندونن حاله روزِ ،ایی دله ایی مالمون شو وَ شو هی ایگریوُم، روز هی ایخنده دل او قَدَر دل نامیدی کُشتِشه که هر خَوَر وَ تو بیارِن دل وَ حرفه باطلی ایبنده دل
زندگی حتی اگر جز چاله و چاهی نبود روشنایی هم اگر اندازه ی ماهی نبود می روَم سمتِ هدف حتی اگر مشکل بُوَد راه می سازد دلم حتی اگر راهی نبود قصد من این است و این حتماً محقق می شود لحظه ای هم زندگی جز جنگِ جانکاهی نبود خواب را می گیرم از این چشم های زندگی می روَم حتی اگر یک چُرت کوتاهی نبود زندگی خوب است و شیرین است و هر جا می شود جا به جا کن زندگی را آن چه می خواهی نبود #سهراب_عرب_زاده
هر چی بینِ ما بیده تمومه، تمومه عکسل تونه امشو دله مو ایکنه پاره هر چی تونه بخشیدمه حالُم بدتر آوی اِشکهسه دلم ایبو وَ دهسِ تو دوباره مو عشقته نیخوم رسمِ روزگاره تا دیری و دوسی دماره دل دراره بِی رسمِ زمونه دلُم ناسازگاره خوم دیدمه ایی عشق بلا سرم ایداره تا روز قیومت دله مو تِی تو نیایه ایدونه دلم قلبِ تو گُل یه بی وفایه گَپ سرده تو هر شو دلمه ایکُنه داغون عشق تو گُلم‌سی مو یه دردِ بی دوایه #سهراب_عرب_زاده
یه دلُم ایگه بِره، یه دل دَم ایگه که بمون مو دلُم خینهِ وَ دهسِت، مِن دو راهی گیرُم نه پَسُم ایزنه وُ نه تِی مو ایمونه دلت مو وَ دهسِ دو دلیت، آخر یه شو ایمیرُم همنه پس زده قلبُم مو کلو تو بیدُم تو بری وُ مو بمونُم مثِ روز ایدیدُم آخرِ قصه ی ما روشن بی مو کلو بیدم و قلبه تو نبید تو که رهتی دیدی که چطو دل مو بُرید همه گفتن که تو نیمونی وُ عاشق نی بِی تو که گُهتی غلطه ، حرفته باور کردُم تو که رهتی دیدُم ،حرفله مردُم رآسه سیچه مو گوش وَ تو، بی دل و کافر کردُم
عقرب تِیَلِت زه مِنه جونم تا صُب نیکشه دل مو گمونم پیت ایخره دل بعد تو هر شو وابی نومه تو وردِ زبونم ای گُل مو خرابُم سی دل تو کبابُم تِی دل مو بیو تو کمتر کُه عذابُم باز شو وَ در اومه جونُم وَ سر اومه قاصد مو که رهته باز بی اثر اومه ایی سینه بدونِ تو خماره ترسُم که دماره دل دراره هی بونه وَ مو ایگره بی جا دل زخمیه دهسِ روزگاره دل سی تو کلوی کوچه گرده ایی سینه سراسر پُره درده دهسلمه دلُم ایکُنه، ها خوش قلبِ مو وُ دهسل مو چه سرده #سهراب_عرب_زاده
تِیَم هر شو وَ در مونده، که شاید تِی مو وَرگردی یه در صد اَر که وَرگردی، یه در صد سی مو دنیایه همیشه انتظارُم مو، همیشه سمتِ درتایُم همیشه احتمال اییدُم، نفس تا سی مو اییایه هی نشهسُم غصه خردُم مثله مُرده سی تو سردُم مرهمی دَهسِت ندیدُم سی تمومِ زخم و دردُم عمرمه دیدُم سر آوی غم وَ بارُم آخر آوی بی تو هر شو حال ایی دل غم گروهت و بد تر آوی وَ اوره شعرلُم هر شو، فقط هی غصه ایباره پَسِ هر بیت و هر مصرع، دلُم شوقِ تونه داره خوم ایمونُم وُ خوم هرشو،کنارِ قلبِ
درد و دل بِی هر که کِردُم، درد سر وابیده سیم دردَلوم بِی غم وُ غصه بیشتر، وابیده سیم هر کیه محرم شناختم، زخم کاری زَه وَ مو درد و دل کردن خدایا، بی ثمر وابیده سیم درد و دل دَ نیکُنُم دردَلوم مِن قلبمه خوم وَ دهسه دردَلوم زخم کاری خردمه طاله ی بختُم کَجه غصه یِ هر روزِ مو قلبه مو هر شو خدا گشته هی پا سوزه مو هر کجا پا ایله دل، تا غم نشهسه رو به روم هر زمان ایروم وَ در ، تا غصه هی بازی کُنه هر چه ایخا بی خیال وابو دلُم تا نیتره دهسه تقدیره وَ حالُم غصه هی
نومه تو رهته گُلُم ، مِن سِجلده نا کسی سِی بکُن سی قلبِ مو، گُل چه حالی دادیه داغِ نومت مِن سِجلدُم، تا قیومَت مِن دله آه و نرفینه دلُم ، پشتِ ایی آبادیه تَش گروهته روزگارُم روز و شو مو بیقرارُم عمریه که تا سحر سیت ناله دارُم ناله دارُم رهتی و دل انتظاره لحظه لحظه ایشماره قاصدی محضِ خدا وَت یه خَوَر سی مو بیاره داغ دیریت مِن دلُم، کِرده بیچاره مونه کاش بدونی عشقه تو، تا ابد مِن سینمه تحله دیری وُ دوسی،تحله سی مو جدایی عاشق و غم خواره تو،ایی دلِ بی کینمه
وَ عشق و عاشقی دیری بِکُن جونُم که ایمیری نصیب و قسمتت ایبو همیشه غم وُ دلگیری کسی که ایگه تا آخر نی یاوو بی خیاله تو یه شو ایره بترس وَ شویَله تحله زمین گیری عاشق نوابو عاشقی درده سهم یه عاشق شویَله سرده دق ایکُنه بِی خاطراتِ خوش مِن کوچِیَل هر جا که ایگرده نا سازگاره روزگاره عشق ماتم سرایه درد داره عشق دردی که صد زخمو بلا داره دماره روزگارت ایدراره عشق کسی امروزه ریی عهدی که ایبنده دَ نیمونه کسی نیمونه او روزی که تَحلو نا خَش احوالی یه طوری عاشقا نابو
واز کن پهللتهِ گورِ بَوُی گپ مردم واز کن پهللتهِ دورِ تو خوم ایگردُم بِده دم باد تو او خرمنِ زلفل زالت بِی خیالت مِثِ دارِ سَرِ ره دم بَردُم لوته سر لویله مو بهل و بیو داغم کو داغ کن قلبِ مونهِ بعدِ تو مو دلسردُم تو بیو دم دهنِ مردمِ دربندون کو بس که گپ بردن و آوردن و هی غم خردُم دردلم بِی تو دوا ایبو وُ دلتنگیلُم نکو امروز و صوا زیی دَ بیو پر دردُم #سهراب_عرب_زاده
پاهام دیگه یاری نمیدن که برم و برنگردم دیگه به این شهر جوری شده این زندگی با من بُق کرده قلبم کرده با من قهر این لحظه ها چقدر نفس گیرن ثانیه ها یواش تر از همیشه هی میرن آینه هم شکست منو نشون میده آروز هام یکی پس از دیگری می میرن کاش زنده دربیام از این آوار ترسم از اینه پیراهنم آخر کفن میشه معنی نداره زندگی برام دیگه شادی یه جورایی برام هی قدغن میشه کسی نمیدونه چه حالی دارم این روزا اشکای من سمت یه دره ای سرازیرن طاقت بیار ای قلبِ غم دیده میدونم این شب ها

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

Product فروشگاه سایت بلاگ بیست مجید غلامی استورجیس دات کام PcMod کونگفو خاطرات گذشته